Als je nooit verhuisd bent weet je niet wat je moet doen. Als je -zoals ik- al meerdere keer naar het buitenland bent verhuisd weet je al wat een groot taak te wachten staat maar het blijft een grote uitdaging van "Planning & Logistics".
Je moet vele dingen inplannen en somige "deadlines" zijn gewoon hard. Vele beslissingen moeten genomen worden en de meeste hebben ook een financieel aspect. Het is dus een groot project, dit is mijn 3e grote verhuizing (i.e. emigratie) maar de 1e die binnen redelijke korte tijd gedaan moet worden. Deze situatie is nog complexer geworden als je toevoegd dat ik nog steeds aan het herstellen ben van een rug blessure van enkele maanden geleden (04 april). Zo, als ik deze goed uitvoer is het een feit, ik kan met alle zekerheid een baantje als project manager aannemen. Dat is moet ik zeggen, een leuk stap verder dan mijn niet-huidige baan als Technisch Architect / (off-shore) Software Team Leider.
zaterdag 31 oktober 2009
vrijdag 30 oktober 2009
Ontslag genomen van mijn leuke baan
Ach ja, de dingen die je doet voor de liefde zijn precies de dingen die je tegen jezelf zegt "ik zal dit nooit meer doen" en toch doe je dat. Het is altijd een gok want in het leven alleen de dood krijg je met garantie :-(
Zo, de relatie met mijn latinsamerikaanse vriendin is wat lang met ups en downs maar vanwege enige ernstige situaties met haar gezondheid (2007) nam ik de moelijke beslissing om ontslag nemen van mijn leuke baan in Nederland om met mijn vriendin en haar dochter te gaan samenwonen in een ander land (niet mijn geboorteland). Oftewel, dat is de bedoeling want in het leven moet je soms met "twists & turns" te maken die roet in het eten gooien.
Dus, op 30 oktober gaf ik mijn baas de brief om ontslag te nemen. Ik had een leuke baan, relatief goed salaris (maar ja, sinds 2002 niet veranderd) en leuke collega's (en ja, dat is niet omdat mijn collega's deze blog volgen ;-). De grootste beslissing was tussen het blijven in Nederland zonder mijn vriendin (met dank aan ex-minister Verdonk een haar partij) maar wel met een goede baan, of naar een relatief gevaarlijker land te emigreeren (die van mijn vriendin) om samen te wonen een een nieuwe baan zien te vinden. Ja, geen makelijke beslissing als je eindelijk jou bijna-droombaan had gevonden en dat gaan ruilen voor de onzekerheid van een nieuw land zonder inkomen :(.
Maar ja, vrouwen vinden altijd een manier om de opofering van hun mannen te verminderen. Ik kan alleen maar hopen dat ze dit echt waardeert en niet alleen dat gedoe van "je doet het voor jezelf". Maar, zo zijn de vrouwen, of niet? :-)
In elk geval kwam mijn beslissing als prime line news voor somige en het waarkomen van speculaties voor andere.
De beslissing om ontslag te nemen wordt dus milestone #2.
Zo, de relatie met mijn latinsamerikaanse vriendin is wat lang met ups en downs maar vanwege enige ernstige situaties met haar gezondheid (2007) nam ik de moelijke beslissing om ontslag nemen van mijn leuke baan in Nederland om met mijn vriendin en haar dochter te gaan samenwonen in een ander land (niet mijn geboorteland). Oftewel, dat is de bedoeling want in het leven moet je soms met "twists & turns" te maken die roet in het eten gooien.
Dus, op 30 oktober gaf ik mijn baas de brief om ontslag te nemen. Ik had een leuke baan, relatief goed salaris (maar ja, sinds 2002 niet veranderd) en leuke collega's (en ja, dat is niet omdat mijn collega's deze blog volgen ;-). De grootste beslissing was tussen het blijven in Nederland zonder mijn vriendin (met dank aan ex-minister Verdonk een haar partij) maar wel met een goede baan, of naar een relatief gevaarlijker land te emigreeren (die van mijn vriendin) om samen te wonen een een nieuwe baan zien te vinden. Ja, geen makelijke beslissing als je eindelijk jou bijna-droombaan had gevonden en dat gaan ruilen voor de onzekerheid van een nieuw land zonder inkomen :(.
Maar ja, vrouwen vinden altijd een manier om de opofering van hun mannen te verminderen. Ik kan alleen maar hopen dat ze dit echt waardeert en niet alleen dat gedoe van "je doet het voor jezelf". Maar, zo zijn de vrouwen, of niet? :-)
In elk geval kwam mijn beslissing als prime line news voor somige en het waarkomen van speculaties voor andere.
De beslissing om ontslag te nemen wordt dus milestone #2.
donderdag 1 oktober 2009
Welkom bij mijn emigratie blog
Ik schrijf dus een beetje achteraf over mijn emigratie avontuur. Ik ben 25 jaar geleden naar het buitenland vertroken, in eerste instantie om mijn universitair studies in het buiteland af te maken een daarna emigreerde ik in het echt naar Europa.
Van deze 25 jaar heb ik een groot aantal in Nederland gebleven met een paar jaar tussenin waar ik een mini-emigratie had gedaan :-)
Maar ja, in 2009 heb ik geemigreerd om een nieuwe leven te beginnen zonder al te veel belastingen. Als single betaal je veel te veel zodat de overheid subsidies aan mensen met kinderen kan geven. Maar dan, als single krijg je absoluut geen extraatje.
In vergelijking met mijn andere blogs ga ik deze in het Nederlands (met fouten :-) gaan schrijven om nog een beetje te kunnen oefenen. De tijd zal leren of ik -of hoe veel- ik van deze taal gaat vergeten.
De beslissing om te emigreeren wordt dus milestone #1.
Van deze 25 jaar heb ik een groot aantal in Nederland gebleven met een paar jaar tussenin waar ik een mini-emigratie had gedaan :-)
Maar ja, in 2009 heb ik geemigreerd om een nieuwe leven te beginnen zonder al te veel belastingen. Als single betaal je veel te veel zodat de overheid subsidies aan mensen met kinderen kan geven. Maar dan, als single krijg je absoluut geen extraatje.
In vergelijking met mijn andere blogs ga ik deze in het Nederlands (met fouten :-) gaan schrijven om nog een beetje te kunnen oefenen. De tijd zal leren of ik -of hoe veel- ik van deze taal gaat vergeten.
De beslissing om te emigreeren wordt dus milestone #1.
Abonneren op:
Posts (Atom)